Nasza szkoła chętnie uczestniczy w projektach kształtujących wartości patriotyczne i kultywujących pamięć o obrońcach ojczyzny. W bieżącym roku szkolnym dołączyliśmy do projektu ,,Znicz dla westerplatczyka’’ zainicjowanego przez Zespół Szkół Morskich w Gdańsku. Projekt ma na celu uczczenie pamięci bohaterskich obrońców Westerplatte. Zadaniem uczniów jest odnalezienie grobu westerplatczyka, który znajduje się w okolicy, opieka nad nim oraz symboliczne zapalenie znicza w czasie Święta Zmarłych i innych ważnych świąt i rocznic. W ramach realizacji projektu przedstawiciele Samorządu Uczniowskiego odwiedzili grób starszego legionisty Stanisława Kolasy na cmentarzu przy ulicy Mościckiego. Uczniowie złożyli kwiaty oraz zapalili znicze będące wyrazem szacunku i pamięci.
Ponadto w listopadzie Samorząd Uczniowski przygotuje wystawę prezentującą sylwetkę Stanisława Kolasy. Zachęcamy wszystkich uczniów i rodziców do zapoznania się z krótką biografią oraz do odwiedzenia grobu ,,naszego’’ westerplatczyka - sektor A, kwatera 19, rząd 3, grób 4. Stanisław Kolasa urodził się 27 listopada 1915 r. w miejscowości Mirzec-Korzonek w powiecie iłżeckim. Ukończył cztery oddziały szkoły powszechnej. Trudna sytuacja rodzinna i śmierć matki spowodowały, że już w wieku kilkunastu lat pracował jako wozak w kopalni rudy żelaza w okolicy miejsca zamieszkania. W latach 1937-1939 odbywał czynną służbę wojskową w 4. Pułku Piechoty Legionów w Kielcach, skąd 5 kwietnia 1939 r. przybył na Westerplatte jako celowniczy moździerzy. W czasie obrony walczył w obsadzie placówki "Prom", a po jej zniszczeniu w koszarach. Został ranny. Po kapitulacji Westerplatte trafił wraz z innymi żołnierzami do tymczasowego więzienia w twierdzy Bischofsberg, a następnie do jednego ze stalagów, gdzie pełnił funkcję obozowego fryzjera. Stamtąd został skierowany do pracy w niemieckim majątku ziemskim. Został schwytany podczas próby ucieczki i skierowany do pracy przy produkcji torped w miejscowości Eskenfurden. Tam poznał swoją przyszłą żonę, Zofię. Po wyzwoleniu w 1945 r. Stanisław i Zofia pobrali się i przyjechali do Chełma. W 1946 r. pan Stanisław rozpoczął pracę w Polskim Monopolu Spirytusowym Chełm jako pomocnik magazyniera. Pięć lat później przeniósł się do Zespolonego Szpitala Miejskiego im. Ludwika Rydygiera, gdzie był palaczem kotłowym. Zmarł 9 sierpnia 1980 r. z powodu zatoru mózgowego.
